Ik zie wat jij niet ziet…
Ik zie wat jij niet ziet…
Blog JP
Zes jaar jong is ze nu. Ze zit klaar in haar autostoeltje om op vakantie te gaan. Stiften, papier, speelgoed en filmpjes. Van alles bij de hand om tijdens de reis mee bezig te zijn. En toch.. ze zit nog geen 5 min als ze na het wegrijden vraagt:” Mama zullen we ik zie, ik zie wat jij niet ziet doen?”
Ze geniet van het spel. Het vragen om erachter te komen wat ik zie. Nieuwsgierig, open en bereid. Uren kan ze dit spel blijven doen. Ik vraag me ondertussen af hoe zich dit verhoudt tot de momenten waarop ze haast verontwaardigd tegen me zegt: “ja dat weet ik al hoor mama..!”
Wanneer ik tijdens onze vakanties foto’s aan mijn echtgenoot laat zien van de dag die Team-Focus voor de HEAO verzorgde, denk ik in een flits weer aan dit spel. Hij ziet de foto’s en zegt: “ik weet dat het anders is maar het komt over als ‘gewoon’ een dag met spelletjes.”
“Hoe leg je uit wat wij met Ervaringsleren doen?” heb ik Dennis wel eens hard op horen vragen. Na een brainstorm hierover met de andere collega’s hebben Jean-Paul en Dennis “Your Choice” aan het logo van Team-Focus toegevoegd. Dit om duidelijk te maken dat het gaat om bewustwording van de eigen keuze, houding en gedrag. Het lijken “eenvoudige” spelletjes, echter er zit zoveel meer achter…
Als mijn dochter tijdens de terugreis het zoveelste verzoek doet bemerk ik bij mezelf een zucht “pfff alwéér?!” denk ik… Op dat moment realiseer ik me… your choice!… Hoe bereid ben ik om te zien wat zij ziet?
Na enkele uren reizen komen we het huis binnen en op tafel staat een bos bloemen. Mooie bos zegt mijn man. Mijn zoon zegt na het lezen van het kaartje; o van oma. En ik kijk…en ik zie, ik zie..
Ik zie een bos bloemen van mijn moeder. Een vrouw die jaren terug ook met mij in een auto heeft gezeten. Uren spelletjes deed, terwijl ze misschien liever even had gepraat met mijn vader, muziek had geluisterd of naar buiten had willen kijken. Een vrouw die het als moeder zo goed wilde doen, zichzelf meermaals aan de kant zette, omdat ze zelf haar moeder zo vroeg verloor. Een moeder die blij is dat ik terug ben, mij welkom thuis wil laten voelen. Nog steeds haar kleine meisje, al ben ik inmiddels 37 jaar geworden…
Ik zie… Ik zie… Wat jij niet ziet…
En diegene die bereid is om nieuwsgierig te zijn, open te zijn voor een ont-moeting met een ander… Die ziet achter het spel van het Ervaringsleren…. Een Wereld om te ontdekken…
Nicki van Heugten