Daar zitten we dan, thuis, op afstand van elkaar. Terwijl verbinding juist iets is dat we binnen team|focus belangrijk vinden. De Corona crisis heeft het land, zelfs de wereld als een vloedgolf overspoeld. Het gevolg is dat alles op z’n kop staat. Zekerheden die we lange tijd dachten te hebben zijn verdwenen en de controle die we over ons leven en carrière dachten te hebben, lijkt even een illusie. Tijd voor verandering dus.

Een mooi moment om op een andere manier naar onze samenleving te kijken. De economie, het milieu, de manier waarop met elkaar omgaan en hoezeer we eigenlijk met elkaar verbonden zijn. Ook al willen we dit niet altijd accepteren. Juist de verbondenheid is hetgeen dat ons nu er doorheen sleept. Elkaar helpen, steunen, aan het lachen maken, redden, liefde geven en soms een kritische spiegel voorhouden. Kortom we hebben elkaar nodig en het liefst in de buurt.

Hulpmiddelen

En natuurlijk zijn er allerlei technische middelen die helpen om contact met elkaar te hebben. Zoom, Skype, Teams, WhatsApp, etc. Hulpmiddelen om verbinding met elkaar te voelen. Maar toch horen we om ons heen dat mensen iets missen. Dat collega’s het missen om bij de koffieautomaat bij te praten, of even de laatste roddel door te nemen. Dat familieleden het missen om elkaar even vast te houden, nu ze niet bij elkaar in de buurt mogen komen. En dat de jeugd het mist om met vrienden en vriendinnen af te spreken of samen te sporten.

“We hebben elkaar nodig en het liefst in de buurt.”

Ook binnen team|focus maken we gebruik van technische hulpmiddelen. We bieden zelf ook training aan via het internet. We zijn zelfs verbaasd over hoe goed ervaringsleer zich laat vertalen naar een omgeving zoals Zoom. Er liggen kansen en behoeften waar we op inspringen. Maar toch, er ontbreekt iets. Het voelt aan als een tijdelijke vervanging voor echt verbinden, buiten op de wei of in de kantoortuin. We zullen daarom ook niet gaan pretenderen dat we opeens specialist in digitale trainingen zijn. We bieden het wel aan, op onze manier.

Ondertussen hunkeren we naar het echte werk. Weer buiten aan de slag gaan met hetgeen waar we goed in zijn en waar we in geloven. Teams op een andere manier laten ervaren hoe het beter en anders kan. Werken aan echte verbinding. Uiteraard wel op basis van de huidige maatregelen, waarbij rekening gehouden moet worden met minimaal 1,5 meter en de hygiëne. Maatregelen die we buiten op het enorme terrein bij Vaeshartelt makkelijk kunnen waarborgen.

Hoop

Gelukkig schijnt er weer voorzichtig licht aan het einde van de tunnel. Het lijkt erop dat de maatregelen verder worden versoepeld in de komende weken. Er is weer hoop dat we onze vrijheid terugkrijgen en dat we elkaar weer kunnen ontmoeten. Weer naar buiten, naar het kantoor en naar de familie. Samen waarderen dat we elkaar nodig hebben en dat we eigenlijk niet zonder elkaar kunnen. Want onderlinge verbinding maakt ons uiteindelijk samen tot wie we zijn. Dus hopelijk tot binnenkort!

Jean-Paul Stijnen